Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Εγώ δεν είμαι ποιητής

Διαβάζω πολλά ωραία μπλογκς όπου ο καθένας καταθέτει την ψυχή του με τα πιο όμορφα λόγια.  Εγώ νομίζω εν μου πολλοπερνά να εκφράζομαι έτσι ωραία θα προσπαθήσω όμως να σας περάσω τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου όσο καλύτερα μπορώ. Ελπίζω να μην σας κουράσω, θεωρώ το βήμα τούτο για μένα μεγάλο και στοίχημα με τον εαυτό μου αν τελικά μπορώ και εγώ να κάμω κάτι ωραίο.

Θα ήθελα να γράφω για να γυμνάζω το μυαλό μου μπας και σκουριάσει και τρέχουμε αφού τον τελευταίο καιρό έγινα πολλά ανέστητη και παίζω πελλό σε πολλά θέματα. Έτσι είπα να αρχίσω να δραστηριοποιούμαι.  Είναι πολύ ενδιαφέρον να διαβάζεις μπλογκς, καινούρια πράματα, καταστάσεις, περιπέτειες, συναισθήματα. Ανακαλύπτεις μέσα από τους άλλους μικρά ανθρώπινα πράγματα και μέσα από αυτά γνωρίζεις τον εαυτό σου, αυτό είναι που το κάνει μαγικό για μένα.

Επεξήγηση του ονόματος του μπλογκ "radio lollipop". Είναι από το ομώνυμο  τραγούδι του Παύλου Παυλίδη το οποίο έγραψε για τα γεγονότα του Δεκέμβρη το 2008 στην Αθήνα ♥.  Μέσα λεει "σήμερα η ζωή στη γη θα ναι πολύ ωραία" το οποίο οφείλω να ομολογήσω ότι ήμουν ανάμεσα σε τούτο και τζείνο που έβαλα.  Όμως πιστεύκω πως εν είμαι και το πιο αισιόδοξο άτομο και εν θα ήταν αντιπροσωπευτικό του μπλογκ αν και στο τραγούδι τούτος ο στοίχος εν ειρωνικός.  Όσο το σκέφτηκα εκατάληξα στο ότι το "ράδιο γλειφιτζούρι" θυμίζει μου ασπούμε κάποιον ενημερωτικό σταθμό ο οποίος ενημερώνει για τα πιο άσχετα πράματα και νομίζω πως μπορώ να το παραλληλίσω με την έννοια του μπλογκ. Αυτές είναι οι πρώτες μου ταπεινές σκέψεις και τα κίνητρα μου για να γίνω μπλογκερ.  Άμα εν με πάτε να μου το πείτε, να ξέρετε όμως ότι έννα μου αφήκετε τραύμα! 

   

Δεν υπάρχουν σχόλια: