Εμπήκε για τα καλά ο χειμώνας. Πότε θυμάστε εσείς να βρέχει για τόσες πολλές μέρες συνεχόμενα στην Κύπρο. Φυσικά εν πολλά καλό τούτο αλλά ουλλοι παραπονιούνται γιατί εσυνιθίσαμεν στο ηλιουι...
Τι γίνεται όμως με τον χειμώνα που κουβαλούμε μέσα μας... κάθε μέρα... είτε είναι καλοκαίρι, είτε είναι φθινόπωρο. Το θέμα είναι η ζεστασιά μέσα μας... πόσο καλά νοιώθουμε, πόσο δίνουμε και πόσο παίρνουμε που τους άλλους. Πόση ενέργεια ανταλλάσσουμε με τους φίλους μας, την οικογένεια μας. Τελευταία παρατήρησα ότι είναι θέμα ενέργειας. Τζείνο που ξέρω εν ότι χρειάζεσαι ανθρώπους που αγαπάς δίπλα σου όπως σε χρειάζονται τζαι τζείνοι. Χρειάζεσαι ανθρώπους χαρούμενους, να σε κοιτάζουν με χαμόγελο τζαι εσύ να νομίζεις ότι έλαμψε ο ήλιος μόνο για σένα τζαι εφώτισε το πρόσωπο τζαι την ψυσhή σου. Χρειάζεται όμως τζαι εσύ να είσαι χαρούμενος για να μπορείς να το μεταδώσεις σε έναν φίλο σου άμα εν είναι καλά, τζαι άμα καταφέρεις να τον κάμεις να χαμογελάσει εσύ εννα νοιώθεις ακόμα καλύτερα.
Πως είναι, ξέρεις; Να προσπαθείς κάθε μέρα να σταθείς στα πόδια σου για να κάμεις τα πράματα που πρέπει να κάμεις; Μια αγκαλιά δια σου την ενέργεια που χρειάζεσαι για να προχωρήσεις, να συνεχίσεις να ζεις, να ευχαριστείς τον εαυτό σου τζαι τους άλλους στα πράματα που περιμένουν που σένα. Υπομονή!
Έρκεται η άνοιξη... η άνοιξη εν η εποχή που ξυπνά ότι ετζοιμάτουν τον χειμώνα. Εν η εποχή που εννα φέρει όμορφες μυρωδιές και ζεστό αέρα. Εν η εποχή που εννα πιέννουμε περιπάτους στη πόλη, να ανακαλύψουμε καινούρια πράγματα, να πιέννουμε περιπάτους στην θάλασσα... remember yesterday walking hand in hand… Μακάρι να εν η εποχή που εννα φέρει πιο πολλή ζεστασιά μέσα μας, σε ούλους μας. Εν η εποχή που ερωτευκούμαστε... πρέπει να ερωτευκούμαστε...μακάρι να εν η εποχή που εννα έβρουμε ανταπόκριση, αληθινή, ολοκληρωτική. Μεν νομίζετε ότι επέλλανα... ξέρω ότι έχουμε ακόμα αρκετό καιρό αλλά εγώ άρχισα που τα τωρά να περιμένω την άνοιξη χαμογελώντας. Επήα προχτές ένα περίπατο στο χωριό και είδα μια αμυγδαλιά πολλά λιο ανθισμένη και ενθουσιάστηκα. Spring is coming!
