Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Like a Rolling Stone

How does it feel,  που λαλεί τζαι ο Bob Dylan, to be on your own?  Να σου πω εγώ!  Επήα μόνη μου Μουζουράκη εψές στο Φρέντς.  Συνήθως βγαίνω μόνη μου όταν έχει κάποια συναυλία ή κάποιον τραγουδιστή που θέλω να δω και εν έχω παρέα.  Έτσι εψές επήα μόνη μου...  Ήταν τέλειος ο ταραμένος, είδα τον και άλλες φορές στην Αθήνα και πάντα ενθουσιάζει με.  Εν εμπορούσα όμως να απολαύσω τη παράσταση.  Έτυχε να στέκομαι μπροστά σχεδόν, μες τη μέση του μαγαζιού.  Και να περιτριγυρίζομαι που παρέες που χορεύκουν, παρέες που τραγουδούν δυνατά, μιλούν, γελούν.  Ζευγαράκια αγκαλιασμένα μπροστά μου, δίπλα μου.  Ένοιωθα τόσο σκατά που ήθελα να φύω.  Ήταν να φύω όμως και να χάσω έστω και ένα τραγούδι; Όοοοχι!!  Έμεινα να ακούσω τον πελλό, και συνήθως όταν είμαι σε κάποια συναυλία που μου αρέσκει είμαι με ένα χαμόγελο ως τα ‘φκιά,  εψές τα μούτρα εσέρνουνταν στα πατώματα και ελπίζω να μεν με είδε κανένας.  Μόλις ετέλιωσε το πρόγραμμα, ήμουν και νάκκο ζαλισμένη, εφκήκα έξω και ήθελα να βουρήσω και να φύω όσο πιο γλήορα γίνεται που τζιαμέ.

Όσο ήμουν μέσα ένοιωθα να είμαι μέσα σε ένα μικρό κλουβί, μόνη μου, εν εμπορούσα να ταράξω, τζιαμέ που εστάθηκα έμεινα ακίνητη για σχεδόν ούλλη τη  διάρκεια της νύχτας.  Μπροστά μου εστέκετουν ένας μεγαλόσωμος άντρας που με εμπόδιζε κιόλας να βλέπω αλλά εγώ έμεινα τζιαμέ.  Επροτιμούσα να με χώνει να μεν με βλέπει πολλύς κόσμος.  Και ενώ ήταν τόσο ωραία τα τραγούδια και ήθελα να χορέψω, να φωνάξω, να τραγουδήσω δυνατά, εν εμπορούσα!  Σαν να ήμουν διμμένη. Τούτο φυσικά εν θα με κάμει να μεν πηαίνω κάπου άμα θέλω.  Είχε φορά που επήα σε συναυλία στην Αθήνα μόνη μου και εγνώρισα μια παρέα τέεεελεια και επέρασα καταπληκτικά μαζί τους! Απλά νομίζω είμαστε νάκκο κομπλεξικοί στην Κύπρο.  Τεσπα.  Ένοιωθα χάλια εψές... Έκαμα 45 λεπτά να έρτω σπίτι...       

Υ.Γ: Πάλε κλαίουμαι.  Λαλείς τελικά να είμαι εγώ τζείνη που χρειάζεται ψυχολόγο;;

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όι νάκκον...είμαστεν πολλά κομπλεξικοί στην Κύπρο!

Πρασινάδα είπε...

Αλλη φορά να μας το λαλείς που πριν...ήταν να έρτω μαζί σου!
(οκέι λίο δύσκολο, αλλά αν ήμουν Κύπρο ήταν να έρτω αν τζαι ενεν τζαι ο Κότσιρας! ΛΟΛ)

marilou είπε...

Εμένα ο Μουζουράκης δεν με τρελλένει τζίολας,αν ήταν ο Γραμμένος ήταν να πιάσω αεροπλάνο να 'ρτω.
Ενιγουει,εγώ πάντως θεωρώ σε πολλά γενναία,εγώ ενθα το κάμνα να φκω έξω μόνη μου νύχτα (και μάλιστα Φρεντς)οπότε σε συγχαίρω.
Περίεργο που εν ηβρες γνωστούς πάντως χαχαχαα

evroskarseras είπε...

μα γιατί άραγε αφού το όνομα της μπυραρίας εν Friends....

Ανώνυμος είπε...

@Ινβίκτους: Εν γίνεται ρε κουμπάρε, η κοπέλα που ήταν πίσω μου εμίλησε μου για να μου πεί ότι εν βλέπει και εγω με ούλλη μου την καλή διάθεση έβαλα την μπροστά μου και ούτε ένα ευχαριστώ εν μου είπε. Είχε κάτι άλλες καρακάξες δίπλα μου σασμένες στην τρίχα σάννα και εν εξαναβκήκαν που σπίτι, που είμαι σίουρη ότι επήαν για να ακούσουν μόνο το 'φίλα με ακόμα' που με θωρούσαν πουπάνω ως κάτω. Αν ήμουν στα καλά μου εν θα με ένοιαζε αλλά μεν με κάμνεις χειρότερα γαμώτο! Τωρά εν ξέρω γιατί σου τα λαλώ εσένα..ένιγουεϊ

@Πρασινάδα: Είδες ρε πρασινάδα, τουλάχιστον ήταν να ήσουν μαζί μου πνευματικά, να σκέφτομαι τα ποστ σου και να χαίρομαι...

@Μαριλού: Αρέσκουν μου και οι δυο κόρη εμένα αλλά πρέπει να δεις λαϊβ τον Μουζουράκη για να καταλάβεις τι παναϋριν είναι.
Ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια αλλά ένεν τίποτε, άμα βρεθεί το πλάσμα στην ανάγκη... φυσικά τούτο έπρεπε να το έκαμνα που πέρσι...
Ήβρα γνωστούς! Αλλά εν εχαρήκαν τόσο πολλά που με είδαν όσο εγώ. Αν είχα αρχίδια ήταν να σου πω ''Στ' αρχίδια μου'', αλλά εν έχω...

@Εύρος: Εν εκατάλαβα!! Εσύ εν ήβρες φίλους στο Friends??

rock'n'rollheart

evroskarseras είπε...

Μα ξέρω ? Εννα δείξει. Χαχαχαχαχα.

Ουφ! είπε...

ούφφου.... άρκησα κάμποσο να δω το ποστ σου στο μπλογκ μου... και από όσο είδα από τα μουσικά σου γούστα έχουμε τα ίδια!!!

σχετικά με τον "κόσμο του friends", τους είδα στη συναυλία Παυλίδη - Ανεστόπουλου πέρσι και έχασα πάσα ιδέα... κάπου έχω και σχετικό ποστ γκρίνιας :-)

αν θες, να επικοινωνήσουμε για συναυλίες προσεχώς :-)

Ανώνυμος είπε...

@Εύρος: Εύρε!! πρόσεχε α, να μεν πεταχτώ τζικάτω!

@Ουφ: Ούφφου τζαι ποδά! Εννα κοιτάξω το ποστ που μου λέεις... Χαίρομαι που το προτείνεις, εννοείται να τα πούμε, γιατί όχι... :)

rock'n'rollheart

Unknown είπε...

Ίσως τελικά ο ψυχολόγος να μην είναι τόσο κακή ιδέα. Το λέω με όλη μου την φιλικότητα, μην το δεις αρνητικά. Σκέφτουμαι κι εγώ να τον επισκεφτώ, νομίζω θα βοηθήσει.

Και δεν μιλώ για το συγκεκριμένο περιστατικό που περιγράφεις. Απλά πιστεύω ότι άμαν μιλήσουμε σε κάποιο ειδικό θα αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τα πράματα. Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.

Ανώνυμος είπε...

@Τσαρτελλούι: Ποττέ τσαρτελλούι μου να σε παρεξηγήσω! Αν και εν εσοβαρομιλούσα όταν το έγραφα... Εν ξέρω, κολώνω να κάμω έτσι πράμα.. Ίσως σε κάποια φάση το επιχειρήσω. Ευχαριστώ που διαβάζεις το μπλογκ μου.

rock'n'rollheart

Defiance είπε...

Friends επήα 2-3 φορές Κυριακές, που παίζει ένας φίλος. Πολλά μιτσής τόπος για να παίζουν "ονόματα". Πρέπει να ήταν πατάς με - πατώ σε. Που να έρτεις σε ανάλογο τόπο Λευκωσία να δεις κόσμο που πάει. Χάλια, χάλια.

Ρόκα είπε...

@Defiance: Ναι ήταν... Εκατάλαβα.. εν για το Εναλλάξ που λαλείς; Ήρτα Παυλίδη και ήταν να πεθάνω ώσπου να φύω... αλλά εν Παυλίδης...και τούτα λεπτομέρειες. Στην Κύπρο, που όσες μουσικές σκηνές ξέρω, τζείνη που μου αρέσκει πιο πολλά εν το 'Savvino Live' θυμίζει μου κάτι που μουσική σκηνή στην Αθήνα...

Ίνα είπε...

Πήγες μόνη σου? Μπράβο ρε συ! Δεν το χουμε στην νοοτροπία μας να βγαίνουμε μόνοι μας.

Να υποθέσω ότι τώρα επέστρεψες από Αθήνα?

Ανώνυμος είπε...

@Ίνα: Γεια σου Ίνα!! Ναι πήγα μόνη μου... Τώρα είμαι Κύπρο, φυσικά δεν πήρα πτυχίο ακόμα αλλα δεν μένω στην Αθήνα. Ευχαριστώ για το σχόλιο!

rock'n'rollheart